top of page
Yazarın fotoğrafıEray Beceren

Havacılık Sektöründe "Grasha-Riechmann" Öğretim Stilleri

Türkiye'de faaliyet gösteren 8 ticari havayolunda farklı pozisyonlarda görev yapan kişiler ile 2014 yılından beri "Eğiticinin Eğitimi" çalışması gerçekleştiriyoruz. Bu çalışmalara katılan 671 kişiye "Grasha-Riechmann Öğretim Stilleri" testi uyguladık. Toplanan verilerde her katılımcının kuşağı, görevi ve öğretme stilleri (Uzman, Otoriter, Kişisel, Kolaylaştırıcı, Danışman) için puanlar yer almaktadır. Katılımcıların baskın öğretme stilini belirlemek ve genel dağılımını analiz etmek için bir çalışma yaptık.


Grup içerisindeki görev ve kuşak dağılımları şu şekildedir:

Görev Dağılımı:

  • Pilot: 327 kişi

  • Kabin Personeli: 151 kişi

  • Diğer: 139 kişi

  • Teknik Ekip: 54 kişi

Kuşak Dağılımı:

  • Y Kuşağı: 399 kişi

  • X Kuşağı: 178 kişi

  • Baby Boomers (BB): 60 kişi

  • Z Kuşağı: 28 kişi

Bu verilere göre, grupta en büyük temsil, Y kuşağından ve pilotlardan oluşmaktadır.


Grubun Genel Sonuçları

Bu dağılım, grubun büyük bir kısmının Kolaylaştırıcı stiline yöneldiğini göstermektedir. Bu stil, eğitmenlerin katılımcılara rehberlik ederek, onlara öğrenme sürecinde aktif rol almaları için destek verdiği bir yaklaşımı yansıtır. Ayrıca, Kişisel (Rol Model) stilinin de önemli bir oranda tercih edildiği görülmektedir, bu da eğitmenlerin öğrencilerine rol model olarak, kişisel deneyimlerini paylaşma eğiliminde olduklarını ifade eder.

Daha az tercih edilen Uzman, Otoriter ve Danışman stilleri, eğitmenlerin daha bilgi aktarımı odaklı veya direktif verme eğiliminde daha az bulunduğunu göstermektedir. Grubun geneli için, öğrenme sürecinde rehberlik ve model olma yaklaşımlarının ön planda olduğu söylenebilir. Bu, ticari havacılık sektöründe, eğitmenlerin öğrencilere daha kişisel ve destekleyici bir tutum sergileme eğiliminde olduklarını işaret eder.


Grasha-Reichmann Öğretme Stilleri modeli

Grasha-Reichmann Öğretme Stilleri modeli, eğitimcilerin öğretme yaklaşımlarını anlamak ve optimize etmek için kullanılan etkili bir çerçevedir. Havacılık sektöründe kullanılan bu stiller, eğitmenlerin eğitim ve gelişim süreçlerine katkıda bulunur ve şu şekilde açıklanabilir:


1. Uzman Stili

Uzman stili, eğitmenin bilgi ve deneyimini katılımcılara doğrudan aktardığı bir yaklaşımdır. Havacılık sektöründe bu stil, özellikle teknik bilgilerin ve prosedürlerin ayrıntılı bir şekilde sunulması gerektiğinde etkili olur. Bu, örneğin yeni güvenlik düzenlemelerinin ya da hava durumu analizlerinin ayrıntılı açıklanmasında faydalıdır. Eğitmen, derin bilgi birikimiyle öğrencilerde güven uyandırır ve içerik temelli bir öğretim sağlar.

2. Otoriter Stili

Otoriter stil, eğitmenin sınıf üzerinde güçlü bir kontrol sağladığı ve bilgi aktarımını yönetici bir yaklaşımla yaptığı bir stil olarak tanımlanır. Bu, havacılıkta acil durum prosedürlerinin öğretilmesi gibi katı kuralların olduğu konularda faydalı olabilir. Ancak, yetişkin eğitimi ve havacılık gibi disiplinler arası uyumun önemli olduğu alanlarda otoriter stil sınırlı kullanılmalıdır, çünkü bu yaklaşım katılımcıların aktif katılımını azaltabilir.

3. Kişisel (Rol Model) Stili

Bu stil, eğitmenin kişisel deneyimlerini ve rol model davranışlarını ön plana çıkarır. Havacılık sektöründe, deneyimli pilotlar ve eğitmenler, öğrenciler için gerçek dünya tecrübelerini paylaşarak ve etik, profesyonel davranışlarını sergileyerek önemli rol modeller olabilir. Özellikle kabin ekibi ve pilot eğitimlerinde, kişisel stil güven oluşturur ve profesyonel standartları somut örneklerle pekiştirir.

4. Kolaylaştırıcı Stili

Kolaylaştırıcı stil, katılımcıların aktif katılımını teşvik eden ve öğrenme sürecinde rehberlik eden bir yaklaşımdır. Havacılıkta bu stil, özellikle simülasyon eğitimlerinde ve ekip içi işbirliği gerektiren konularda etkilidir. Kolaylaştırıcı eğitmenler, öğrencilerin özgüvenlerini artırarak karar alma ve problem çözme becerilerini geliştirirler. Bu yaklaşım, ekip çalışması ve iletişim gibi havacılıkta kritik olan becerilerin geliştirilmesinde önemli rol oynar.

5. Danışman Stili

Danışman stili, eğitmenin katılımcıların bireysel ihtiyaçlarına yönelik kişisel rehberlik sağladığı bir yaklaşımdır. Havacılık sektöründe, bireysel öğrenme hedeflerine uygun rehberlik sağlamak için kullanılır. Örneğin, genç bir pilot adayı veya bakım personeli, yetkinliklerini geliştirmek için kişiselleştirilmiş yönlendirme alabilir. Bu yaklaşım, özellikle yeni personelin sektöre adaptasyonu ve mesleki gelişimi için destekleyici bir ortam yaratır.


Bu öğretme stilleri, havacılık eğitimlerinde kullanılan çeşitli konular ve katılımcı profillerine göre uyarlanarak, eğitim süreçlerinin daha etkin ve katılımcı bir şekilde yönetilmesini sağlar.

29 görüntüleme0 yorum

İlgili Yazılar

Hepsini Gör

Comentarios


bottom of page